Dinsdag 4 maart was ik op het 8-jarig bestaan van Winkwaves. Elk jaar organiseert Winkwaves voor haar klanten en relaties rondom hun verjaardag een evenement en dit jaar stond het onderwerp Werkplek 2020 op het programma.

In een inspirerende zaal in de Caballero Fabriek te Den Haag werden we ontvangen door de medewerkers van Winkwaves die als bediende achter een loket zaten om je een metrokaartje te overhandigen. Immers de slogan van de dag was ‘Mind the gap’ en alles had een London’s metro-achtig sfeertje.

Een complexe intro

Na binnenkomst klonken er stilaan opbouwende harmonica klanken en begon over de speakers een stem te verrijzen met een boeiend verhaal over Moore’s Law. Na 10 minuten haakte sommige mensen toch wel af toen in verschillende sidetracks andere wiskundige theorieën ook uitgebreid werden besproken. Achteraf evaluerend met Rene Jansen schreef hij: “Veel mensen werden erg getriggerd door het vervreemdende effect en kwamen in de sessies vooral terug op het veranderen van spelregels om vooruit te kunnen”. Daarna begonnen de sessies…

Iedereen had een vrije keus om uit 7 verschillende sessies te kiezen:

1. een duurzame samenleving;
2. het onderwijs in Nederland;
3. mijn gezondheid;
4. het zo zelfstandig mogelijk samenwerken;
5. mijn creativiteit en de innovatieve slagkracht van de organisatie;
6. mijn betrokkenheid bij mijn collega’s en mijn werk?
7. Het 7de station biedt een yogatraining.

Doe eens wat nieuws

Zoals jullie waarschijnlijk al zouden raden werd mijn eerste sessie een Yoga-les. Doe elke dag iets wat je nog nooit hebt gedaan en ja… babbelen doe ik de hele dag al, maar nu eens mijn mond houden en luisteren naar mijn lichaam een stuk minder vaak. Een leuke sessie die vooral ook pijnlijk duidelijk maakte dat in de toenemende mate van informatie waarin wij tot ons moeten/willen/kunnen nemen het ook heel belangrijk is om momenten te creeëren waar je er even bewust afstand van neemt en zo nieuwe energie opbouwt om weer los te gaan in the madhouse.

Hoogstaand intermezzo

Als tussenstop werd er een demonstratie gegeven door twee TU studenten. Twee projecten waaraan zij werkte lieten mooi zien hoe fysieke objecten gecombineerd met software en wat intelligentie steeds meer onderdeel uit kunnen maken van onze wereld. Een symfonie van bugs die de muur, het platfond en tafels gebruikte als klankbord was het resultaat van een eerste demo. Lampen die druk met elkaar in discussie gingen over wat nou de mooiste kleur was om uit te stralen was het resultaat van de tweede demo.

Zelfstandig samenwerken

De tweede sessie die ik bijwoonde ging over hoe we in 2020 zullen samenwerken. Hoe jij hier als individu in acteert en vooral hoe je de komende jaren actief aan de slag kan gaan om in 2020 klaar te zijn voor de toekomst… Eén van de meeste interessante take-aways was wel de toepassing van de 80-20 regel (oftewel het pareto principe) op jezelf. 80% van wat we kunnen kan ook door andere worden gedaan, maar 20% van de dingen die jij kunt maken jou uniek. Wat nou als je de 80% van wat je doet (en wat andere dus kunnen) nou over laat aan andere en je enkel gaat concentreren op de 20% van hetgeen wat jou uniek maakt. Dat zou in theorie zoveel tijd en focus opleveren dat je hierdoor effectiever wordt, maar vooral ook gelukkiger (onder het mom: doen wat je leuk vindt en dicht bij jezelf blijven). Dat zou betekenen dat we meer in netwerken gaan samenwerken (immers dan heb je elkaar meer dan ooit nodig). In een dergelijke situatie zou je ook niet meer spreken over een specifieke functie die mensen hebben (of in iedergeval een grote afname zien in het aantal functies dat we vandaag de dag kennen. Want ja laten we eerlijk zijn wat is een ‘online business consultant‘ nou precies?).

Een Ganzen-race

Tot slot, voor aanvang van de borrel, werden we allemaal gevraagd om op kartonnen bladen ‘versnellers’ en ‘remmers’ op te schrijven die invloed hebben op onze reis naar de werkplek 2020. Zaken zoals ‘Invoeren van een 4-urige werkdag’, ‘Blijven zitten op kennis’, maar vooral veel diepgaandere items kwamen zoal boven drijven. Deze ‘oefening’ leidde uiteindelijk tot een levensgroot ganzenbordspel dat met een grote dobbelsteen gespeeld kan worden. René sloot af met de belofte dat een ieder de digitale versie van dit co-gecreëerde spel zou ontvangen en opende de bar.

En onder het genot van een borrel en vegetarische pasteitjes werd er nog lang en gelukkig nagesproken, gediscussierd en kennis uitgewisseld! Altijd leuk om te zien hoe Winkwaves een sessie weet te organiseren waar abstract nadenken en filosoferen met elkaar over de ‘next-step’ heel natuurlijk tot stand komt.